حماقت...

تا وقتی که بخوایی احمق بمونی زمان به تو درسی نمیده، می تونی تا قیامت هم این حماقت و طولش بدی،اما چیزی تغییر نمی کنه،فقط یه روزی می رسه که خورشیدِ داغ حقایق برفهای دور و برت و آب می کنه و سرت از برف می زنه بیرون!!
تو می مانی و داغِ تلخ حقیقت بر دلت احمقت!! - که فکر می کردی تمام این سالها عاشق است- بی آنکه بدانی بازیچۀ دست کودکی بوده بازیگوش و دل رحم که حالا بزرگ شده! زندگی اش اسباب راحتی اش است،- به جایی رسیده!! -  نه تو را می خواهد نه دلت را نه تمام بازی های کودکانۀ تمام سالهایِ عاشقی ات را...

و این روز ها تنها تو را برای این می خواهد تا گوشۀ جعبۀ خاطراتش بمانی تا بپوسی و او را یاد روز های کودکانه اش بیندازی!!

اگر منتظر زمان هستی، احمقی،زمان هیچ نمیدهد که نستاند...!!

***

ناگهان می بینی از تو و دلت هیچ نمانده........